Menig lid kent Jaring Feestra: In het Noorden van het land, maar eigenlijk iedereen die afgelopen 40 jaar verenigingsbijeenkomsten van NOA en daarvoor NAVAS heeft bezocht. Hij is een trouw en loyaal lid, die áltijd belang hecht aan samenkomst en informatiedeling. Daarom verdiende Jaring het ook zeker om benoemd te worden tot Lid van Verdienste van NOA. Vlak voor kerst kreeg hij van NOA-voorzitter John Kerstens het officiële kleinood opgespeld.
Eind deze maand hoopt Jaring Feenstra in goede gezondheid alweer 72 jaar te worden. “Zo hier en daar heb ik nog wel wat bestuurstaken, maar inmiddels ben ik op een leeftijd dat je niet meer op het pluche moet willen zitten, dus zodra ergens een termijn af loopt, zorg ik dat een ander het stokje overneemt”, legt Jaring uit. “Zo was ik al gestopt met de NOA Adviesraad en NOA Afdeling het Noorden. Toen ze me uitnodigden voor een bijeenkomst zei ik nog ‘nee joh, nu ik niet meer met mijn poten in de bagger sta, moet je niet meer overal bij willen zijn’. Ik had géén idee dat ze gepland hadden om me daar te laten weten dat ik Lid van Verdienste zou worden.”
“Maar ik ben wel vereerd hoor!”, lacht Feenstra. “Zo’n eretitel krijgt niet iedereen, ben ik achter gekomen. Schijnbaar ben ik het langst zittende lid van de Adviesraad geweest, ik heb eigenlijk geen idee meer wanneer ik dat voor het eerst deed. Dat zal rond 1978 zijn geweest, of al 1976 misschien? Ik vond het altijd heel belangrijk om hetgeen in die vergaderingen besproken werd, vervolgens terug te koppelen in de afdelingsvergadering en bij bedrijven in de regio. Zodat iedereen goed op de hoogte blijft en weet wat er speelt. Door de jaren heen is de binding in de regio overigens wel veranderd; vroeger was er echt een familiaire band. Stukadoors in dezelfde regio, groot én klein, hielpen elkaar om de planning rond te krijgen. Dat is nu gewoon anders.
Wij keken ook écht uit naar verenigingsbijeenkomsten. Het is een makkelijke manier van contact onderhouden, zodat je elkaar ook weet te vinden als je eens iemand nodig hebt. Ik vind een branchevereniging heel belangrijk. Voor de infovoorziening, om een cao te regelen, daar is echt een organisatie voor nodig. Misschien ben ik daarom ook altijd loyaal lid geweest; ik heb ieder bestuur gesteund in de besluiten die werden genomen.
Zelf heb ik door de jaren heen veel bestuurlijke ervaring opgebouwd. Ben nog een periode wethouder geweest en heb voor kleine en grote clubs bestuurswerk gedaan, waaronder 13 jaar voor Bouwend Nederland. Naast Stucbouw was ik sinds 1994 ook directeur van Jorritsma Bouw en vanuit die hoedanigheid kon ik mooi de positie van onderaannemers aanzwengelen bij de hoofdaannemers. In de bouw moeten we het samen maken. Dat wordt nog weleens vergeten. Altijd maar dat gezeur over de laagste prijs. Terwijl het zó belangrijk is om vakmanschap en vertrouwen te koesteren. Misschien ben ik daar in het bijzonder wel druk mee geweest. In hoogtijdagen hadden we zo’n 400 mensen aan het werk. Als het nodig was, of iemand voelde behoefte voor een praatje of gesprek, dan stond mijn deur open. Door elkaar te helpen waar het kan, wordt zoveel méér mogelijk.”
Jaring Feenstra kreeg uit handen van voorzitter John Kerstens een oorkonde uitgereikt en het eremetaal opgespeld als Lid van Verdienste, vanwege zijn langdurige werk en ambassadeurschap voor de vereniging. Méér dan 40 jaar actief voor de regionale afdelingen en Adviesraad én in de laatste periode ook nog intensief commissiewerk nadat het rapport Olfers verscheen. “Ja, dat werd me gevraagd en dat kon ik natuurlijk niet weigeren. Ik vond en vind het belangrijk dat NOA vanuit verbinding bestuurd wordt en er ruimte is om vanuit wederzijds vertrouwen verder te bouwen. Ik geloof dat dit nu weer kan en daar ben ik blij om.”