Erica 25 jaar bij NOA

Omdat de jubilaris degene is die de meeste nieuwsberichten en andere NOA-uitingen schrijft - en het vreemd is om over jezelf in de ‘zij-vorm’ te schrijven - maak ik er voor deze keer een persoonlijk bericht aan alle trouwe leden van:

Een heel aantal leden ken ik nu dus écht al 25 jaar! Maar ook voor de leden die later onze branchevereniging vonden en nu met enige regelmaat een bijeenkomst bezoeken, die mailen, bellen of appen, is dit ‘dankjewel-bericht’. Want jullie als leden van de club maken dat ik nog steeds, dag in dag uit, (in de meeste gevallen) met veel plezier mijn werk doe.

Mijn NOA-avontuur startte 25 jaar geleden als ESA-meisje: Ik ging alles voor de Erkenningsregeling voor het Stukadoors- en Afbouwbedrijf regelen. Onder bezielende leiding van ESA-voorzitter Loek den Nijs bedachten we al snel ook een regeling voor de plafond- en wandmontagebedrijven en vervolgens wilden de vloeren- en terrazzobedrijven ook hun Vloerkeur bij ‘ons’ onderbrengen. Zoals dat bij NOA gebruikelijk was, of eigenlijk was het in die tijd nog NAVAS, sprong ik tussentijds bij als receptioniste/telefoniste, pakten we eindeloos zelf alle post in (mail moest nog worden uitgevonden), serveerde ik soep, maakte hier en daar een foto en typte voorzichtig mijn eerste vergaderstukken. Typen ging me steeds beter af en al snel schreef ik voor het vakblad en ‘pikten’ de stukadoors me in om congressen en vakdagen te organiseren (en verloor ik mijn ESA-status). Ik ontmoette steeds meer leden en stakeholders en leerde alle dagen meer over het vak én over ondernemerswensen en -uitdagingen. Wat waren dat mooie tijden…. Maar als je zulk soort dingen op gaat schrijven, dan word je oud.

Zonder me oud te voelen, zou ik inmiddels een boek kunnen schrijven over alle leuke, serieuze, bizarre en onvergetelijke ontmoetingen die ik dankzij mijn werk bij NOA heb mogen meemaken. Ongetwijfeld zijn er leden en bijzondere relaties die nu denken: ‘maar goed dat dit boek niet geschreven is’ 😉 Alle verhalen die ik aan papier - of tegenwoordig aan onze online media - mocht en mag toevertrouwen, laten hopelijk zien wat voor mooie, betrokken, ondernemende mensen jullie allemaal zijn. Bedankt voor alles wat jullie delen, laten zien en vragen!

Ik was echt verbaasd over de vele social media berichtjes, appjes en mailtjes die ik voor mijn jubileum mocht ontvangen. En hoewel ik me het beste voel als ‘gewoon Erica’, voelde dit toch speciaal. Bedankt voor alle felicitaties en - zonder mensen te passeren of over te willen slaan - gebruik ik dit 25-jarig dienstverband dan graag als moment om een paar speciale bedankjes uit te delen: Bedankt aan alle voorzitters, die me ondanks mijn vervelende vragen en kritische opmerkingen nog steeds aan het werk willen houden. Hoewel Jan het met stip op 1 het langste heeft volgehouden, wil ik naast Jan ook Loek, Hendrik en nu John bedanken. En bedankt aan Frank, want hij had er in 1998 het vertrouwen in dat ‘die doelloze schoolverlater die slechts met 2 vingers kon typen’ best wat zou kunnen worden. Last but not least bedank ik Jolanda, waar ik al zoveel jaren met enorm plezier mee samenwerk: zonder jou was er zoveel in de soep gelopen, had ik heel veel pc’s uit het raam gekieperd en had ik aanzienlijk minder gelachen.

Wat ik ook heel mooi aan een 25-jarig jubileum vind, is dat je daags erna gewoon weer verder kunt met je werk alsof er niets bijzonders gebeurd is. Want er is nog zoveel voor jullie leden te doen. Daarom sluit ik graag af met woorden die ik vaker gebruik: “Hup, hup. En doorrr!”

Tot snel,

Erica