De zes finalisten van de stukadoorswedstrijd van Skills the Finals in het WTC Expo in Leeuwarden staken er stuk voor stuk vele trainingsuren in. Bij en met hulp van sponsoren Knauf en Strikolith en door middel van extra trainingssessies bij NOA Opleidingsbedrijf Afbouw. Begin maart stonden ze drie dagen vol in de schijnwerpers hun vak uit te oefenen om uit te maken wie zich een jaar lang beste stukadoor van Nederland mag noemen.
Het is druk rondom het afgezette gedeelte waar zes stukadoors in opleiding onder de hitte van een fors aantal spotlights staan te zwoegen om hun werkstukken af te krijgen. We spotten de voorzitter van de NOA hoofdsector Stukadoren & Afbouw Bart Briels die staat te glimmen bij het zien van zoveel vakmanschap. “Dit is toch prachtig?”, zegt Briels. “Echt goede reclame voor ons vak dit.” Waarop hij vervolgens zegt dat hij hard bezig is om op de volgende editie van Skills ook de andere NOA hoofdsectoren een podium te bieden. “Het liefst natuurlijk met een volwaardige wedstrijd, maar een demoterrein waar bezoekende scholieren kennis kunnen maken met onze vakgebieden zou me ook al veel waard zijn.” Even verderop zien we Toine Visker van NOA Opleidingsbedrijf Afbouw Zuidwest en ook lid van het sectorbestuur. Visker is druk in gesprek met Arno Scheffer, docent aan het ROC van Twente en tevens Ambassadeur voor NOA Opleidingsbedrijf Afbouw. Beiden lopen goedkeurend rondom het wedstrijd gedeelte en delen af- en toe complimenten of tips uit aan de deelnemers. Middels gebarentaal overigens, want praten met de finalisten is uit den boze.
Het is de laatste van de drie finaledagen in de beurshallen van het WTC Expo in Leeuwarden en zo langzamerhand nadert de deadline: om 13.00 uur moeten alle deelnemers hun gereedschap opgeruimd hebben en de werkplek netjes hebben achtergelaten. Zweetdruppels parelen op vijf verschillende voorhoofden, er wordt nog koortsachtig gewerkt om de laatste details bij te werken. De finale opdracht was voor alle deelnemers gelijk: op drie verschillende panelen moesten ze onder andere dunpleister aanbrengen, een handgips verwerken, profielen aanbrengen, sierpleister conform tekening smeren, kant- en klaar lijstwerk verstekken en monteren en Krabputz volgens tekening maken. Finalist Sander Boers is als eerste klaar. Terwijl zijn medefinalisten nog druk aan hun werkstukken werken staat hij al doodgemoedereerd de vloer te vegen. Zijn gereedschap is dan al schoon en opgeborgen. Eenmaal klaar met vegen wandelt hij het wedstrijd gedeelte uit om een praatje te maken met zijn meegereisde fans. “Ja, ging goed vandaag. Maar ik durf niet te zeggen wie er gaat winnen. Ik denk wel dat ik een kans maak. Er zijn best wel wat verschillen tussen ons zessen, maar ik weet niet waar de jury op let. Maar ik heb mijn best gedaan. Nu eerst effe roken”, grijnst hij. Een paar meter verderop staat de enige vrouwelijke finalist, Iris Kuijpers, voorzichtig de aangebrachte profielen schoon te krabben. Ze durft ook geen voorspelling te doen over wie er gaat winnen. Dat ze hier drie dagen mocht zijn, vind ze al een hele eer overigens. Dan hoor je immers bij de vijf beste stukadoors in opleiding. En je leert enorm veel van drie dagen onder grote druk en toeziend oog van het massaal toegestroomde publiek werken.
Dat beamen Erik Vriese en Abe van den Oever die ondertussen beiden met een bezem in de hand staan. De helft van de tijd heb je helemaal niet door dat er zoveel publiek in de zaal aanwezig is en even later voel je toch de priemende blik van kritische collega-stukadoors die het soms niet kunnen laten om commentaar vanaf de zijlijn te leveren. Ach, het is nog een paar uur wachten tot de prijsuitreiking vanavond, maar deze ervaring pakt niemand ze meer af.
En zo denkt ook Daniël Kijk in de Vegte erover. Hij heeft net uitgebreid met de jury gesproken en die waren best kritisch op zijn werk. En zelf heeft hij ook al stiekem even naar de panelen van enkele medefinalisten gegluurd en daar zaten toch behoorlijk strakke werkstukken tussen. Dus of hij een kans maakt op een medaille weet hij echt niet. Robert Klok trekt ondertussen het grijze duct-tape van de randen van zijn werkstuk. Met nog maar tien minuten tot het einde van de wedstrijd heeft hij nu vooral stress, want zijn werkplek is nog alles behalve schoon en opgeruimd. Sorry, maar dat heeft nu even voorrang.
Later die avond, tijdens de drukbezochte en spectaculaire prijsuitreikingsavond, mogen drie van de zes finalisten het podium beklimmen: Abe van den Oever, Sander Boers en Robert Klok moeten nog even wachten voor ze te horen krijgen wie het hoogste schavot mag beklimmen. Die eer gaat uiteindelijk naar Abe van den Oever, die vorig jaar nog genoegen moest nemen met een zilveren medaille en nu met de gouden plak naar huis mag. Zijn reactie: “Ik ben met mijn ervaring en door hulp van mijn leermeesters bij mijn leerbedrijf (NOA-lid Stuc B.V.) zo ver gekomen. Het voelt goed en een eer om zo’n prachtig beroep uit te oefenen.”